zondag 3 november 2013

Een dag in Landsberg am Lech

Ik ben van vrijdag 11 tot zaterdag 19 oktober op uitwisseling geweest naar Duitsland, en wel naar het stadje Landsberg am Lech. In dit verslag beschrijf ik één dag hiervan, om een indruk van de hele uitwisseling.

Ochtend
's Morgens om kwart over zes begon maandag 14 oktober voor mij. Nadat ik mijzelf had gedoucht en aan had gekleed, was het tijd voor het ontbijt. In Duitsland is men gewoon nogal veel te eten bij het ontbijt. Althans, dat was mijn gastgezin. Er lagen bretzels en kaiserbroodjes in een mandje, met daaromheen allerlei beleg, waaronder zelfs zalm met ui. Ik besloot het te houden bij een bretzel, maar deze was zo zout, dat ik hem de rest van de dag in mijn maag heb voelen zitten. Daarna was het tijd om naar school te gaan. Dat was voor mij fijn, omdat ik daar de andere Nederlanders kon zien, omdat ik die in het weekend vrijwel niet had gezien of gesproken. We moesten eerst een stukje lopen naar het station van Kaufering, het plaatsje waarin ik verbleef, op ongeveer 5 km. afstand van Landsberg. Toen we daar aankwamen, wachtten we op de trein, die ons naar Landsberg zou brengen. Wanneer de trein aankwam, viel het mij op dat deze nog op benzine werkte, waar in Nederland alle treinen elektrisch rijden. Dus de machinist startte de trein, en in een oogwenk waren we in Landsberg, het was namelijk maar één halte verderop.

De school
We kwamen aan op het station, en ook hier moesten we een stukje lopen voordat we op school aankwamen. Ik vroeg mij af waarom hij niet met de fiets naar school ging, want dat was sneller geweest. Toen we aankwamen bij school zag ik dit:
 
Een modern gebouw wat je ook in Nederland zou kunnen aantreffen. Mijn uitwisseling vertelde mij dat het vorig jaar was opgeknapt. Het Dominikus Zimmermann Gymnasium was een school met ongeveer 1500 leerlingen en vergelijkbaar met een niveau tussen vwo en gymnasium in. Toen we naar binnen gingen, werden we hartelijk door de rector in de bibliotheek ontvangen met een speech. Daarna werden we naar een computerruimte geloodst, om uitleg te krijgen over de projecten waarmee we ons de komende week bezig zouden houden. Het was duidelijk dat iedereen nogal gespannen was, vooral de Nederlanders.Er werd verteld dat we konden kiezen uit vier projecten, namelijk: een architectuurproject, een filmproject, een krantenproject en een kunstproject.
Ik koos voor het krantenproject, waarbij we natuurlijk een krant moesten maken. We hadden ruim 2 uur om hieraan te werken, voordat we onze eerste excursie maakten.
 
Landsberg am Lech
Na even aan het project gewerkt te hebben, werden we te voet naar het oude centrum van het plaatsje Landsberg gebracht, waar we uitleg kregen over een puzzeltocht die we met onze uitwisseling moesten doen. We moesten vragen beantwoorden over torens, gebouwen en zelfs over een menukaart van een restaurant. Daarna zijn we met de hele uitwisselingsgroep naar een cafeetje gegaan om daar met z'n allen wat te gaan drinken. Het was gezellig en we hadden plezier met elkaar. Aan het eind van de middag gingen we weer per trein naar huis.
            
Boven: Het oude stadhuis van Landsberg am Lech, gemaakt door Dominikus Zimmermann, naar wie de school is vernoemd!
 
's Avonds
Thuisgekomen heb ik wat in mijn dummy geschreven voordat we gingen eten. We aten die avond een soort goulash met daarbij een soort deegbal die ik moeilijk kan omschrijven, maar die wel goed smaakte. Daarna zijn we naar een ander uitwisselingspaar gegaan, om een film te kijken. Eerst was het plan Pirates of the Caribbean te kijken, maar omdat die niet werkte, hebben we Kung Fu Panda gekeken, en die was ook erg grappig. Toen we naar huis gingen zijn we gelijk naar bed gegaan, in de wetenschap dat we de volgende morgen weer net zo vroeg op moesten als deze!

dinsdag 24 september 2013

Jongeren lezen wel degelijk

Ik wil een reactie geven op een artikel uit de Volkskrant van 22 maart 2012 waarin Martin Slagter schrijft over het afnemende leesgedrag en -niveau van jongeren. Hij schrijft dat jongeren steeds minder goed ingewikkelde teksten kunnen begrijpen en noemt daarvoor verschillende oorzaken. Ik ben het in dit artikel met hem eens, wanneer je het hebt over vmbo-leerlingen. Hij schrijft namelijk in dit artikel alleen maar over lager opgeleide jongeren, en ik vind niet dat hij deze jongeren de hele generatie mag laten vertegenwoordigen. Hij laat in dit gehele artikel geen enkele keer het woord 'hoogopgeleid' of 'VWO' vallen, en toch spreekt hij van een 'generatie'. Ik vind dat hij de jongeren nogal over een kam scheert. Toch heeft hij wel degelijk een punt dat sommige jongeren steeds slechter gaan lezen en dat daar wat aan gedaan zou moeten worden. Ik vind ook dat de leskwaliteit op zulke scholen zou moeten worden verbeterd, al was het alleen maar door fatsoenlijke leraren te laten lesgeven.

dinsdag 11 juni 2013

Geen honden op straat in Iran

Ik zag laatst op een webpagina een artikel over het uitlaten van honden in Iran. De Iraanse regering heeft namelijk het uitlaten van je trouwe viervoeter in hun land verboden. Nu staat het islamitische regime in het Midden-Oosten al langer bekend als de bonte hond, maar met deze maatregel hebben ze wel veel honden bij de staart gepakt. Het is natuurlijk absurd om niet met je dier legaal over straat te kunnen lopen. Het argument van de regering was: 'Veel mensen houden meer van hun hond dan van hun partner of kinderen'. Nu heb ik persoonlijk geen ervaring met zulke gevallen, maar er zijn naar men zegt wel mensen die hun hond zodanig prijzen, dat de echtgenoot op de tweede plaats komt. Dit is naar mijn mening een eigen keuze, maar blijkbaar menen de regeringsleiders van Iran dat zij dit kunnen bepalen. Als je met je hond op straat of in de auto gezien wordt, wordt de hond linea recta naar 'verre oorden' gestuurd. 'De hond moet uit het straatbeeld verdwijnen', zoals een hoge geestelijke uit Iran heeft gezegd. Ik vind dit een werkelijk absurd idee, want een hond kan een deel van een gezin uitmaken. Bovendien kan een hond toch moeilijk in huis zijn behoefte doen. Daarbij komt nog dat het voor het energieniveau van een hond absoluut onverantwoord is om hem alleen maar binnen te houden. Als de hond naar de dierenarts moet, is dat dus blijkbaar ook strafbaar. Dan heeft de consument een keuze te maken: Of de hond lijdt/sterft aan zijn ziekte, of de hond wordt onderweg afgevoerd naar 'verre oorden' en zal de dierenarts nooit bereiken. Deze situatie zal steeds vaker voorkomen voor steeds meer hondeneigenaars. Maar ach, wat maakt het eigenlijk uit? Zolang je maar een wapen op zak hebt en je hond thuislaat, is alles oké!

Bron: http://www.waarmaarraar.nl/pages/re/80177/Je_hond_uitlaten_is_strafbaar_in_Iran.html

dinsdag 28 mei 2013

Ingezonden brief - Tekst 2


In deze brief geef ik een reactie op de tekst ‘Wij willen les van slimme en coole leraren, niet van ‘zesjes’. Geschreven op 24 mei 2012 door Casper Horsch. Ik ben het niet eens met zijn standpunt over de vervanging van leraren in het onderwijs. Citaat: ‘Het streven moet niet zijn om mensen aan te trekken die voor een paar euro’s extra in de maand wel voor de klas willen zitten, maar om academici aan te trekken die het niet alleen voor die eurootjes doen, maar ook voor de waardering, uitdaging en maatschappelijke relevantie van hun baan. Het zijn deze gemotiveerde hoogopgeleiden die kinderen goede scholing kunnen bieden’.
In dit stuk tekst suggereert de auteur dat wij in Nederland hoogopgeleiden zouden moeten inzetten als leraren. Ik vind dat men hoogopgeleiden veel beter zou kunnen inzetten bij beroepen die hoogopgeleide mensen vereisen. Iemand kan namelijk een prima leraar worden wanneer hij de havo en de pabo heeft afgerond. Wat er echt aangepakt moet worden, is deze pabo-opleiding. Deze moet van hoge kwaliteit zijn, en er moeten hogere eisen worden gesteld aan het opleidingsniveau. Dan zal elke afgestudeerde leraar genoeg kwaliteiten bezitten om aan de basisvaardigheden en menig leraar zal meer kwaliteiten bezitten.

dinsdag 14 mei 2013

Interview - Groepstherapeut

'Ik vind het fijn om mensen verder te helpen'


Voor sommige mensen is hun studie- en beroepskeuze erg moeilijk. Een vaak gekozen studie is psychologie. Vandaag heb ik iemand die in deze branche werkt, Mariska Streefkerk, geïnterviewd over haar beroep. Bij een lekkere kop thee vertelt ze enthousiast over haar beroep in de zorg.

Kunt u vertellen waar u werkt en wat uw functie is?
Ik werk bij Yulius, dat is een bedrijf in de GGZ (geestelijke gezondheidszorg). Daar werk ik op de afdeling psychiatrie als groepstherapeut.

Wat doet een groepstherapeut precies?
Een groepstherapeut is iemand die therapie geeft. Het verschil met een gewone therapeut is dat ik in groepen van 10 mensen werk. Mijn functie hier is om de therapieonderdelen te leiden en therapie te geven aan de groep. Na de therapie evalueer ik op de computer de behandeling en schrijf ik per persoon op hoe ze zich hebben gedragen, wat goed en slecht was en of er doelen behaald zijn.

Wie komt er zoal bij een groepstherapeut?

Er komen mensen met psychische problemen die een behandeling willen, maar wel mensen met enig inzicht. Dat betekent dat er niet mensen komen die zouden moeten opgenomen worden in een inrichting. Het zijn vooral mensen met persoonlijkheidsproblemen, depressies, identiteitsproblemen en een laag zelfbeeld. Ook komen er bijvoorbeeld mensen bij mij die niet goed zelf hun grenzen kunnen stellen.

Hoeveel uur per week werkt u?

Ik werk zestien uur per week, verdeeld over twee dagen: Dinsdag en Donderdag. Ik werk niet fulltime, omdat ik het anders lastig te combineren vind met mijn gezin.

Werkt u veel samen met collega's op het werk?

Ja. Soms doe ik samen met een collega een therapieonderdeel, of een creatieve opdracht. Verder overleg ik vaak over cliënten met een psychiater of een creatief therapeut.

Komt u weleens (ex)cliënten tegen op straat, en hoe reageert u?

Ja, regelmatig. Ik maak vaak een praatje met ze, over hoe het gaat, of er nog dingen verbeterd zijn. Ze zijn vaak blij mij weer te zien. Echter, in sommige situaties wil ik ze liever niet tegenkomen, bijvoorbeeld in situaties waar ik heel open ben over mijn privéleven.

Zijn uw cliënten u dankbaar als ze afscheid nemen?

Ja, heel vaak wel. Vandaag nog gaf een cliënt mij een klein cadeautje. Vaak geven ze me een kaart en bij het afscheid wordt er nu en dan een traantje gelaten.

Hoelang zijn uw cliënten gemiddeld in behandeling?

Ze komen één keer per week en ze zijn gemiddeld één jaar in therapie. Sommigen wat langer, sommigen wat korter. Dit hangt er vanaf of alle doelen behaald zijn. Ik stel, samen met de cliënt, namelijk doelen om te behalen. Als alle doelen gehaald zijn en er geen nieuwe meer zijn te bedenken, kan de cliënt naar huis.

Bent u blij met uw beroep, of zou u toch liever iets anders gedaan hebben?

Ik ben erg blij met dit beroep, omdat het afwisselend is, en ik kan er veel van mezelf in kwijt. Ook vind ik het fijn om mensen een stapje vooruit te helpen. En door dat te doen, help ik vaak een heel gezin op de goede weg.

dinsdag 12 februari 2013

Betoog: Nederland moet terug naar de gulden

De gulden moet teruggebracht worden in Nederland

Dit betoog gaat over de vraag of Nederland weer terug moet naar de gulden. Deze vraag speelt al een tijdje in de Tweede Kamer, en ook ikzelf heb over deze stelling nagedacht. Uiteindelijk ben ik het er niet mee eens, en heb ik drie argumenten gevonden om dit te ondersteunen.

Argument 1: Exporthandel

Nederland is voor een groot deel afhankelijk van de export. Als Nederland terug zou gaan naar de gulden, zullen munten van veel andere landen in waarde dalen. Daardoor worden de Nederlandse producten in vergelijking met andere landen opeens veel duurder. Ook is het dan zo dat Nederland veel minder geld terugkrijgt uit andere landen doordat geld uit andere landen dan weinig waard is in Nederland. Voorbeeld: Nederland handelt in tulpen met Frankrijk. Frankrijk betaalt Nederland voor 100 tulpen 50 euro. Nu voert Nederland de gulden in. Frankrijk betaalt Nederland nog steeds 50 euro voor 100 tulpen, maar in Nederland is 50 euro dan nog maar 30 gulden waard. Hier kun je dan in Nederland minder voor kopen dan voor 50 euro. Daarom kunnen we beter de euro houden en niet teruggaan naar de gulden.

Argument 2: In de praktijk


Als Nederland teruggaat naar de gulden, moeten in alle winkels en supermarkten de prijzen weer omgezet worden naar gulden, wat veel tijd kost. Nederland zal veel guldens nodig hebben en iedere Nederlander zal guldens nodig hebben om te betalen. Dit zal een proces zijn wat wel een jaar zou kunnen duren en waar veel onduidelijkheid zal zijn. Ook zal heel Nederland weer aan de gulden moeten wennen, en – zoals veel mensen zeggen -  zijn de mensen nu eindelijk aan de euro gewend. Jongeren onder de 15 jaar hebben praktisch nooit met guldens betaald, en dus is dit een grote overgang voor deze jongeren. Dus ook in praktisch opzicht kan Nederland het beste bij de euro blijven.
 
Argument 3: Toegang tot de EU

In het Verdrag van de Europese Unie (ook wel het verdrag van Maastricht) staat dat alle lidstaten verplicht zijn de euro in te voeren. Alleen het Verenigd Koninkrijk en Denemarken hebben op deze regel een uitzondering gekregen. Voor de andere landen geldt dat ze niet in de EU mogen zonder dat ze de euro hebben ingevoerd. Wie uit de euro stapt, zal daarom in principe ook de EU moeten verlaten. Dat levert Nederland enorme schade op door de afhankelijkheid van de handel. Dan zal Nederland namelijk slechter kunnen handelen met de andere Europese landen die lid zijn van de Europese Unie. Dit zou bijvoorbeeld betekenen dat de handel met Duitsland, onze grootste handelspartner, verzwakt. We zouden dan toch nog kunnen proberen om net als Zwitserland, Liechtenstein, Noorwegen en IJsland via de European Free Trade Association toch toegang tot de Europese markt te houden. De European Free Trade Association – In het Nederlands: Europese Vrijhandelsassociatie – is een organisatie die als doel heeft om de handel van de deelnemende landen te bevorderen en de handel tussen deze landen en andere Europese landen te bevorderen. Maar in Brussel mag Nederland dan niet meer meepraten. Dus ook de EU is een reden om de euro te behouden.


Conclusie

 
De conclusie is dus dat Nederland het beste de euro kan houden, omdat de gulden naar onze mening weinig meer zou kunnen brengen aan Nederland. Voor de export zal de gulden alleen maar nadelen hebben, omdat we minder geld terug zullen krijgen voor onze geëxporteerde producten. Ook is er een grote kans dat we uit de Europese Unie worden gezet en het is praktisch alleen maar onhandig. Dus waarom verandering, waarom drukte maken als we er uiteindelijk toch weinig mee opschieten?



 


donderdag 7 februari 2013

Klachtenbrief

Klachtenbrief



Daan van Eck
Middelweg 55
4147 AT Asperen
0345-617491
daantjevaneck@gmail.com

Hamster Bv.
Drossestraat 17
2011 XW Haarlem

Asperen, 7 februari 2013

Betreft: Winkelservice

Geachte heer Woudstra,
Deze brief schrijf ik u omdat ik ontevreden ben over de gang van zaken in uw winkel en een klacht wil indienen.
Laatst heb ik namelijk een paar schaatsen bij u gekocht, nadat ik door een fout van de winkel geforceerd werd dit duurdere paar te kopen. Maar dit dure paar schaatsen ging al bij de eerste poging mijn veters te strikken kapot. Ik ben er terug mee naar de winkel gegaan, waar de verkoper weigerde mijn geld terug te geven en mij een tegoedbon aanbood die ik binnen twee maanden in uw winkel moest besteden. Ik ben hier zeer ontevreden over, omdat het in de eerste instantie de fout van de winkel was, en ik desondanks een tegoedbon krijg.
Ik verwacht dat, nadat u uw oprechte excuus heeft aangeboden, de tegoedbon in te kunnen wisselen voor geld. Ook reken ik erop dat u het paar schaatsen dat ik in de eerste plaats probeerde te kopen, voor mij besteld en mij belt zodra deze in de winkel zijn gearriveerd.
Ik hoop op een spoedig antwoord en vraag u deze klacht serieus en snel in behandeling te nemen.


Met vriendelijke groet,


Daan van Eck

dinsdag 8 januari 2013

Nieuwsbericht - Kerstkermis

Kerstkermis Camphusianum groot succes


Op 20 December 2012 is er op het Gymnasium een kerstkermis georganiseerd. Dit was de eerste keer dat er een 'kermis' werd gehouden. Voorheen werd er wel elk jaar een kerstmarkt gehouden; nostalgisch, met kraampjes en kon openbaar bezichtigd worden. Maar dit jaar heeft de commissie voor een andere aanpak gekozen, een wat feestelijkere, vrolijkere aanpak.

Privékermis
De GDC heeft jaren de kerstmarkten georganiseerd, dus zo organiseren zij nu ook de kerstkermis. Het idee van deze kermis is dat leerlingen activiteiten kunnen doen door de hele school heen en tegen een klein bedrag een pleziertje kunnen beleven of iets kunnen winnen. Ook kunnen zij lekkere hapjes of broodjes in de sfeer van kerst kopen bij de kantine. De kerstkermis is, in tegenstelling tot de kerstmarkt, niet openbaar. De school heeft ervoor gekozen om alleen leerlingen toe te laten tot de activiteiten, hoewel dit voor teleurstelling bij sommige ouders heeft gezorgd.

Activiteiten
Leerlingen konden bij veel van hun eigen leraren een leuk prijsje winnen of hen gewoonweg belachelijk maken. Dit natuurlijk tegen een klein bedrag, maar dat was dan ook volgens velen het zeker waard. Zo kon men bijvoorbeeld Meneer Beems met sponzen bekogelen terwijl de arme man buiten in een regenpak vastgemaakt was. Ook konden de leerlingen darten bij Miss Dean, met soms als gevolg dat de Amerikaanse lerares hun een lunchpakket verschuldigd was, of dat zij zelfs bereid was voor een keer het Engelse huiswerk van haar leerlingen te maken. Ook was er de mogelijkheid aan een levende fruitmachine te draaien, een Grieks orakel te bezoeken, of een hoelahoepwedstrijd tegen de artistieke maar o zo lenige Mevrouw Vis. Als lunch konden de leerlingen kiezen uit broodjes knakworst, warme wafels, muffins en warme chocolademelk.

Links Meneer Beems op het balkon, met sponzen omringd.



Doel
Bij een Goede Doelen Commissie hoort natuurlijk een goed doel. Dit keer was dat Serious Request van 3FM, wellicht bekend bij u. Serious Request is een jaarlijks terugkerende actie van de Nederlandse radiozender 3FM waarbij geld wordt ingezameld voor projecten van het Rode Kruis. Drie dj's zijn zes dagen (in 2004 vijf dagen) opgesloten in het glazen huis en eten gedurende die periode niet. Tegelijkertijd draaien ze dag en nacht, in ruil voor een donatie, verzoeknummers voor luisteraars. Verder worden bekende Nederlanders ingezet en worden er dingen geveild. Er is in totaal bij Serious Request meer dan 12 miljoen euro opgehaald, een bedrag waaraan we als Gymnasium ons steentje hebben bijgedragen.

Alles bij elkaar kan deze school terugkijken op een geslaagde kermis, een echt feestje, want dat was het. De GDC heeft zijn werk ook dit jaar weer goed gedaan en we hopen nog vele mooie kerstkermissen mee te maken. En voor u: Een gezond en gelukkig nieuwjaar!